و در میان هراسی که به دل می پیچد و دردی که قرار نیس مرا بکشد چشمهایم سکوت کرده اند شعرهایم چون جنین های نارس سقط میشوند نه راهی برای زنده کردنشان هست و نه میتوان دردش را تحمل کرد هجوم بی رحمانه کلمات برای تولد شعری جدید همیشه در نطفه خفه خواهد شد
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت